Persian Abstract

زمینه و هدف: فرسودگی شغلی در حرفه‌های مددرسان شایع بوده و سطوح بالایی از این مشکل در حرفه‌های بهداشتی و درمانی مخصوصا در پرستاران بخش‌های ویژه ثبت شده است. این پژوهش با هدف تعیین فرسودگی شغلی در بین پرستاران شاغل در بخش‌های مراقبت ویژه وابسته به مراکز آموزشی و درمانی دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شد. روش‌ها: این مطالعه از نوع توصیفی مقطعی است. جامعه مورد مطالعه را پرستاران شاغل در بیمارستان ها ی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهر مشهد (۸۰ نفر) در سال ۹۰ تشکیل می‌دادند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه فرسودگی شغلی ماسلاچ (MBI) بود. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۵/۱۱ انجام شد. نتایج: میانگین شدت خرده مقیاس مسخ شخصیت، تحلیل عاطفی و فقدان موفقیت فردی به ترتیب ۵/۸۵±۹/۲۰ ، ۱۲/۵۷±۲۵/۳۲ و ۸/۲۷±۳۵ بود. بعلاوه سن (۰/۴۹- =r) و سابقه کار (۰/۴۸- =r) رابطه خطی معکوس با شدت فقدان موفقیت فردی داشت (۰/۰۰۱=P). نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان دهنده آن است که سطح بالای فرسودگی شغلی به‌خصوص در خرده مقیاس عدم موفقیت فردی در بین پرستاران بخش‌های ویژه وجود دارد. لذا با توجه به اهمیت بالای این بخش‌ها نیاز به توجه بیشتر مسئولین به این قشر زحمتکش و مشارکت دادن پرستاران در تصمیم‌گیری‌های سازمانی می تواند تا حدی زیادی از فرسودگی شغلی و عوارض آن پیشگیری نماید.    

Title

Job Burnout among Nurses Working in ICUs affiliated to the educational and therapeutic centers of Mashhad University of Medical Sciences

Abstract

Background & Aim: Job burnout is common in caring professionals; and high levels of the same are registered in healthcare professionals, especially, nurses in intensive care units. The purpose of this study was to determine the burnout among nurses working in intensive care units affiliated to educational and therapeutic centers of Mashhad University of Medical Sciences. Method: This is a cross-sectional descriptive study, which was undergone through a census sampling method in hospitals related to Mashhad University of Medical Sciences (n = 80) in the year 2011. Data were collected by Maslach Job Wear Inventory (MBI). The data were analyzed using SPSS 11.5 software. Results: The mean of severity of depersonalization, emotional analysis and lack of individual success were 9.20 ± 5.25, 25.32 ± 12.57, 35 ± 8.27 respectively. In addition, age (r=-0.49) and work experience(r=-0.48) have a reverse linear relationship with the severity of the lack of individual success (p = 0.001). Conclusion: The results of this study indicate that there is a high level of occupational burnout, especially in the aspect of individual inefficiency among nurses in special departments. Due to the high importance of these departments, more attention must be paid by the authorities to this workforce. Moreover, nurses should also be allowed to participate in organizational decision-making, which can prevent burnout and its complications to a high degree.