Persian Abstract

زمینه و هدف: خودکارآمدی و ناامیدی از عوامل موثر بر کیفیت زندگی افراد است. پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین خودکارآمدی و ناامیدی در دانش آموزان ابتدایی انجام گردید. روش­ها: مطالعه حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری دانش آموزان دختر و پسر دبستان محتشمی شهرستان تربت حیدریه بود و 89 دانش آموز دختر و پسر با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار سنجش پرسشنامه خودکارآمدی شرر، مقیاس ناامیدی کازدین و اطلاعات جمعیت شناختی بود. تحلیل نتایج با نرم افزار SPSS نسخه 20 انجام شد. نتایج: میانگین و انحراف معیار خودکارآمدی و ناامیدی شرکت کنندگان در پژوهش به ترتیب 33/9±30/67، 01/2±69/4 بود.  بین خودکارآمدی و ناامیدی در پسران همبستگی معناداری وجود نداشت (546/0p= ،13/0- r=). از طرفی بین خودکارآمدی و ناامیدی در دختران همبستگی معکوس و معناداری بدست آمد (006/0 P=، 48/0- r=). نتیجه­گیری: براساس نتایج احتمالا با بهبود شرایط خودکارآمدی میزان ناامیدی در دانش آموزان کاهش می یابد. اعمال روش‌های مناسب خودکارآمدی و غنی سازی محیط آموزشی و پرورشی دانش آموزان دراین زمینه مفید است. انجام مطالعات بیشتر در این حوزه پیشنهاد می گردد. 

Title

The relationship between self-efficacy and despair in elementary students: a pilot study

Abstract

Background & Aim: Self-efficacy and despair are factors that can directly affect the quality of life of individuals. This study aimed to determine the relationship between self-efficacy and despair in young individuals and was carried out on elementary students. Methods: This research is a descriptive and correlational study. The study sample consisted of both girl and boy students of Mohtashami Elementary School in the city of Torbat Heydariyeh. From the population, a total of 89 girls and boys were selected using the stratified random sampling method. In this study, the measuring tools were Scherer's self-efficacy questionnaire, the scale of despair of Kazdyn and demographic information. The accumulated data was processed using spss software, version 20. Results: The results showed there was no significant correlation between the efficacy and despair in boys (r=-0.13, sig=0.546). However, there was a significant inversed correlation between efficacy and despair in the girls; and the correlation coefficient (r=-0.48) and a significant amount (sig=0.006) was obtained. Conclusions: It can be concluded that an increase in self-efficacy of students could reduce despair. Suitable self-efficacy methods should be introduced and strengthened in classroom environments. More research needs to be done on this subject in the future.