Persian Abstract

زمینه و هدف: شادکامی اساسی‌ترین نیاز سلامت روانی انسان‌ها محسوب می‌شود. دانشجویان نیروی انسانی و سازندگان فردای کشور تلقی می‌گردند. از این رو سلامت روانی آنان از اهمیت زیادی برخوردار است. این مطالعه با هدف بررسی وضعیت شادکامی و عوامل مرتبط با آن در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بیرجند انجام شد. روش‌ها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی 349 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بیرجند که دارای معیار‌های ورود به مطالعه بودند به روش نمونه‌گیری چند مرحله‌ای انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه استاندارد شادکامی آکسفورد به روش خود‌گزارشی جمع‌آوری و توسط نرم افزار SPSS نسخه 18 تحلیل گردید. نتایج: میانگین سنی دانشجویان 2.3&plusmn;21.9&nbsp;&nbsp;سال و میانگین نمره شادکامی آن‌ها 12.09&plusmn;44.1&nbsp;بود. بین نمره‌ی شادکامی بر حسب جنس (0.001p<)، محل سکونت (0.019=p) و علاقه به رشته‌ی تحصیلی (0.004>p) تفاوت آماری معنی‌داری وجود داشت، اما بین نمره‌ی شادکامی و سایر مشخصات فردی دانشجویان تفاوت آماری معنی‌داری به‌دست نیامد (0.05>p). نتیجه‌گیری: یافته‌ها نشان داد وضعیت شادکامی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بیرجند نسبتا مناسب است. برخی گروه‌ها از سطح شادکامی پایین‌تری برخوردار بودند که لزوم توجه بیشتر به این گروه‌ها ضروری به‌نظر می‌رسد.

Title

The investigation of happiness status and its related factors in students of Birjand University of Medical Sciences in 2013

Abstract

Background & Aim: Happiness is one of the most fundamental needs of human mental health. Since the students are human resources and architects of future of the country, their mental health is very important. Therefore, this study is carried out to investigate the happiness status and its related factors in the students of Birjand University of medical science in 2013. Methods: In this descriptive/analytical study, 349 students of Birjand University of Medical Sciences which had inclusion criteria were selected by multistage sampling. After obtaining written consent from participants, the data were collected using the Oxford Happiness Questionnaire through self-report. Data were analyzed by SPSS software. Results: The mean age of students was 21.9&plusmn;2.3 and the mean score of students' happiness was 44.1&plusmn;12.09. There was a significant difference between happiness score and sex (p<0.001), location (p=0.019) and interest in discipline (p<0.004). However, there was no significant difference between happiness and the other personal characteristics of students (p<0.05). Conclusion: The findings showed that the happiness status in students of Birjand University of Medical Sciences is relatively good. Since some groups of students had lower levels of happiness, further attention to them seems to be essential.&nbsp;