Persian Abstract

زمینه و هدف: آموزش بالینی یک جزء مهم در آموزش پرستاری تلقی می‌گردد. با این وجود، کیفیت آموزش بالینی کمتر مورد مطالعه قرار گرفته است. لذا این مطالعه با هدف تعیین موانع قابل اصلاح آموزش بالینی از دیدگاه مربیان و دانشجویان پرستاری و هوشبری انجام گردید. روش‌ها: این مطالعه به روش توصیفی بر روی دانشجویان پرستاری و هوشبری دانشکده پرستاری دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شد. واحد‌های مورد مطالعه به روش سرشماری انتخاب گردیدند. تعداد کل واحد‌های مورد مطالعه 95 نفر بودند. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه تعیین موانع آموزش بالینی و نیز فرم نظر‌سنجی موانع قابل اصلاح آموزش بالینی بود. تعیین روایی هر دو پرسشنامه به روش روایی محتوا و پایایی آن‌ها نیز به روش ضریب آلفای کرونباخ صورت گرفت. تجزیه تحلیل داده‌ها به کمک نرم افزارSPSS  نسخه 16 و با استفاده از آزمون‌های آمار توصیفی انجام شد. نتایج: میانگین سنی دانشجویان مورد مطالعه 4.39±25.14 سال بود. یافته‌های مطالعه 9 مانع قابل اصلاح آموزش بالینی شامل توجه ناکافی مربی به نیاز‌های آموزشی دانشجویان در محیط آموزش بالینی، بازخورد ناکافی به دانشجویان، نامشخص بودن اهداف و شرح وظایف دانشجویان، صرف اغلب اوقات کارآموزی به مطالب تئوری، تاکید نکردن مربیان بر انجام پیش مطالعه، رعایت نکردن مراحل آموزش بالین، عدم وجود قدرت تصمیم‌گیری به طور مستقل در زمینه انجام مهارت‌های تکنیکی، قابلیت کم اجرایی روش‌های جدید آموزشی با امکانات موجود و نبود سیستم ارزشیابی واحد برای دانشجویان مشخص نمود. نتیجه گیری: گرچه موانع زیادی در آموزش بالینی به خصوص در بخش­ های مراقبت ویژه وجود دارند که موجب اختلال در کیفیت آموزش بالینی می‌شوند، اما اکثر این موانع قابلیت اصلاح داشته و می‌توان با رفع این موانع به بهبود عملکرد دانشجویان و در نهایت ارائه مراقبت‌های مؤثر و ایمن دست یافت.

Title

Amendable barriers in Clinical education from Viewpoints of students and clinical instructors at faculty of nursing and midwifery of Mashhad

Abstract

Background & Aim: Clinical education is an important section of nursing education. However, the quality of clinical education has been less studied. Thus, this study was carried out to identify amendable barriers in Clinical education from viewpoints of clinical instructors and nursing and anaesthesia students. Methods: This is a descriptive study which was conducted on nursing and anaesthesia students. Subjects of the study (total 95 persons) were selected by census method. Data gathering tools were two clinical education barriers and clinical education amendable barriers questionnaires. Content validity and Cronbach's alpha coefficient methods were used to determine the validity and reliability of these two questionnaires, respectively. Data was analyzed by SPSS software version 16 and descriptive statistical methods. Results: Based on the results, the average age of students was 25.14±4.39. Findings of this research determined 9 amendable barriers in clinical education including: Inadequate attention of instructor to the educational need of students in clinical training, Inadequate feedback to the students, Unclear objectives and duties of students, Spending much time on theoretical subjects in clinical training courses, Ignoring preliminary studies by instructors, Failure to comply with clinical education stages, Inability to make decision independently for doing technical skills, Low applicability of new educational methods regarding the available facilities, Lack of particular evaluating system for students. Conclusion: Although there are many obstacles in the clinical education especially in the Intensive care units which decrease the quality of education, most of these barriers are amendable. To improve students function and promoting efficient and safe care, these barriers should be eliminated.