Persian Abstract

زمینه و هدف: کریپتوسپوریدیوم یک انگل کوکسیدیایی مشترک بین انسان و دام می­باشد که به عنوان یک عامل ایجاد کننده اسهال­ های شدید در انسان و دام­ ها در سراسر دنیا شناخته می­ شود. این مطالعه در جهت ارزیابی میزان آلودگی خاک مناطق مختلف تبریز به اووسیست کریپتوسپوریدیوم طراحی شده است. روش­ ها: در این مطالعه مقطعی، 260 نمونه خاک به صورت نمونه گیری طبقه ای از مناطق مختلف شهر تبریز جمع آوری گردید. نمونه­های خاک مورد آزمایش شناورسازی به روش شکر اشباع و رنگ آمیزی زیل نلسون قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از نرم ­افزار SPSS و آزمون آماری کای دو استفاده گردید. در تمام آزمون ها احتمال معنی­ داری کمتر از 0/05، به عنوان سطح معنی ­داری در نظر گرفته شد. نتایج: اووسیست کریپتوسپوریدیوم در 48 (18/5) از 260 نمونه خاک مشاهده گردید. هیچ ارتباط معناداری بین 10 منطقه شهر و آلودگی بین اماکن مورد مطالعه از نظر حضور کریپتوسپوریدیوم مشاهده نشد (05/0p>). بیشترین میزان آلودگی در میادین شهر و حیاط منازل (23/3) و کمترین آلودگی در مدارس ابتدایی (12/5) مشاهده گردید. نتیجه­ گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، آلودگی بالای خاک با انگل کریپتوسپوریدیوم در تبریز، باید به عنوان یک مشکل بهداشتی جدی به خصوص در کودکان و افراد با نقص سیستم ایمنی در نظر گرفته شود. خاک مناطق 1 و 8 تبریز می تواند به عنوان یک منبع بالقوه آلودگی به انگل کریپتوسپوریدیوم، در نظر گرفته شود.

Title

High contamination of soil with Cryptosporidium oocysts in public places of Tabriz

Abstract

Background & Aim: Cryptosporidium is zoonotic coccidian parasite that causes severe diarrhea in humans and animals worldwide. This study aimed to evaluate the soil contamination rate with Cryptosporidium oocysts of different public places in Tabriz, west of Iran. Methods: In this cross sectional study, 260 soil samples were collected by stratified sampling from 20 parks, 20 primary schools, 20 kindergartens, 10 street gardens, 60 backyards and 2 bus terminals. Soil samples were investigated by flotation technique using sucrose solution and stained by the modified Ziehl-Neelsen staining method. Data were analyzed with chi-square test, and P-values less than 0.05 were considered statistically significant. Results: Cryptosporidium oocysts were observed in 48 (18.5) out of 260 collected soil samples. No statistically difference was observed among the 10 regions with the Cryptosporidium contamination in examined places in Tabriz city (p> 0.05). The highest contamination rate was observed in street gardens and backyards (23.3) and the lowest rate was found in primary schools (12.5). Conclusion: Based on the results of the present study, high contamination of soil with Cryptosporidium in Tabriz should be considered as a serious health problem, especially for children and immunocompromised patients. Taken together, soils from region 1 and 8 of Tabriz could be a potential source for Cryptosporidium infection.